Mijmerend over wat pas gebeurde en wat me heeft geraakt, neem ik even tijd om te schrijven. En al schrijvend schreef ik ineens over waarom ik dan ga schrijven.
Schrijven helpt mij ordenen, mijn denken neemt de overhand en mijn hoofd zit vol. Door op te schrijven wat er allemaal in mijn hoofd afspeelt orden ik dit. Als ik schrijf kan ik voelen wat dit allemaal met me doet. Het is als het ware dat ik mijn denken uit mijn hoofd haal. Door lijnen op papier te zetten, lijnen die woorden vormen, terwijl ik dit doe, vertraagt mijn denken en komt er ruimte voor gedachtes. (ja er is voor mij een verschil tussen denken en gedachtes dit laatste zijn de zogenoemde ingevingen die ontstaan als het denken – dat wat continue doorgaat – tot rust komt)
In deze vertraging kunnen gedachtes in de ontstane gaten van het denken springen, door ook die op te schrijven en na afloop na te lezen, in mezelf of hard op, zie ik ineens allerlei mooie gedachtespinsel op mijn papier staan.
Nu zie ik het helemaal voor me hoe de linten van gedachtes uit mijn hoofd via mijn pen op het papier terecht komen. (iets met beelddenken…) Dit is wat voor mij werkt om mijn hoofd leeg te maken. Soms is er veel, maar vooral veel door elkaar. Met schrijven verplicht ik mezelf dit denken 1 voor 1 neer te zetten. Steeds weer 1 ding. In de vertraging en steeds leger. Wanneer ik schrijf hoef ik niet te onthouden. Ik weet ik kan het achteraf altijd na lezen. En toch onthoud ik het juist dan beter en is nalezen niet eens altijd nodig.
Het is een soort meditatief schrijven. Het geeft rust en inzicht. Het interesseert me niet of het mooi is of literair verantwoord, of de punten en komma’s goed staan. Nergens over nadenken gewoon schrijven in de flow van de pen.
Eigenlijk deed ik dit altijd al, toen ik jong was had ik een dagboekje, later schreef ik brieven en inmiddels schrijf ik weer voor mezelf. Er worden tegenwoordig hele cursussen gegeven om weer te leren schrijven om het schrijven. We moeten zoveel in ons leven, we zijn de flow kwijtgeraakt. Het moet vooral perfect en zonder schrijffouten etc. Om maar aan alle verwachtingen te voldoen. Schrijven is een geboorterecht heb ik eens ergens gelezen. Het is taal, en taal hebben we nodig om ons te kunnen uiten, daar valt ook schrijven onder.
Nu herhaal ik op de computer wat ik heb geschreven op papier, het is wezenlijk anders om te schrijven op papier dan via de pc. Voor mij zit hem dat in het gevoel wat ik erbij heb, door met mijn hand via de pen de woorden neer te zetten kom het in mijn gevoel terecht. Dat is wezenlijk anders dan typen, al gaat dit wel een stuk sneller en kan ik makkelijker corrigeren.
Schrijven is fijn, een uitlaatklep, geeft inzicht in wat er in mij beweegt. Daarom gebruik ik ook vaak schrijfoefeningen in workshops die ik geef. Vandaar dat ik waarschijnlijk met moederdag werd verrast door mijn kinderen. Ze kozen voor mij mooi opschrijfboek met prachtige quotes, om te schrijven over de dag van vandaag, over dankbaarheid en kiezen voor jezelf en over geluk.
Mijn dankbaarheid is groot.
Leave a Comment