We doen veel voor de ander!

We doen het voor de ander!

Veel van de mensen die bij mij komen, ontdekken dat ze zich het grootst gedeelte van de tijd bezig houden met de ander. Zonder dat ze het zich bewust zijn staan ze veelal in dienst van….

En inderdaad niet in dienst van zichzelf. Ze zijn vergeten hoe het is om voor zichzelf te zorgen. Een burn out ligt op de loer, want het werk heeft voorrang. Er er is een thuis, man en/of kinderen en vervolgens zijn er ouders of andere familieleden/vrienden die aandacht of zorg nodig hebben.
Wanneer we daarover in gesprek gaan komen we er al snel achter dat het minstens zo belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen.

Immers wanneer jij goed in je vel zit en zorgt dat het met jou goed gaat, kun je nog beter voor de ander zorgen. Alleen zet je jezelf zo automatisch op de laatste plaats dat je uiteindelijk aanhikt tegen een burn out. Je bent niet meer gezellig, snel geïrriteerd, je kunt niet meer helder denken en vooral ook moe. Wanneer je thuis bent en eindelijk tijd voor jezelf hebt, wil je het liefst alleen maar slapen.

Als we geluk hebben is het nog niet zo ver wanneer men bij mij aanklopt. Maar we willen wel voorkomen dat het zover komt. We bekijken samen hoe en waar er tijd voor jezelf is, hoe je voor jezelf kunt zorgen en hoe je daar met je omgeving afspraken over kunt maken. Want wanneer jij altijd beschikbaar bent, is dat ook wel erg gemakkelijk voor je omgeving. Zij zullen zonder pardon op je terug vallen. Ook zij zullen moeten leren dat er zoiets nodig is als, tijd voor jezelf of zelfzorg.

Dus ja we doen veel voor een ander, maar jijzelf staat op de eerste plaats om er voor te zorgen dat het met jou goed gaat. En wat gebeurt er nu in de media en vanuit de overheid? Je hoort ieder uur op elke radio of televisiezender wat we allemaal moeten doen en dat we dat vooral moeten doen voor de ander. Voor wie doe jij het??? Je zou het in eerste instantie voor jezelf moeten doen. Want wat als dat wat je moet doen niet goed is voor jou? Kun jij er dan nog zijn voor die ander? En wie is er dan voor jou?

Wanneer je afstand houdt maar hunkert naar enig lichamelijk contact en je daardoor steeds meer terugtrekt in jezelf. Wanneer je toch dat mondkapje opzet, waardoor communiceren voor jou moeilijk is of je krijgt last van benauwdheid. Wanneer je toch die injectie neemt en jou lijf ondervindt daardoor problemen. Wie is er dan voor jou? Komt die overheid, de media dan voor jou zorgen? Waar kun je dan terecht? Wie is dan die ander voor jou? Dan heb je alles maar mooi gedaan voor die ander, maar waar ben je zelf ?

Jij hebt net ontdekt dat het belangrijk is goed voor jezelf te zorgen, dan kun je toch beïnvloed worden door deze berichten, in oude valkuilen trappen en het gewoon weer doen, want het zit nog zo in je systeem.

Dit geldt niet alleen in deze periode, maar ook wanneer je de zorg hebt voor iemand die ziek is. Wanneer je iemand bent verloren en voelt dat je er voor nabestaanden moet zijn, wanneer je kind in een lastige periode zit. Allemaal momenten waarin je jezelf heel snel wegcijfert

Stel dat je er nu pas achter komt dat dit één van jouw patronen is, waar je niet bewust van bent/was.  Dat je niet weet wat wel echt goed voor je is. Dat je je nu pas afvraagt of je hiermee echt goed voor jezelf zorgt. Weet dan, jij mag jezelf op de eerste plaats zetten, zonder de ander daarmee te kort te doen. Mijn mening is dat je juist die ander daarmee nog beter helpt. En je hoeft je keuze aan niemand te verantwoorden, behalve (als je dat nodig vindt) aan jezelf.

Herken je stukken uit deze blog, zorg dan goed voor jezelf en neem contact op, samen kijken we wat voor jou nodig is om beter voor jezelf te gaan zorgen.  Om te blijven staan in lastige tijden.